Vincent

Vijfendertig mensen hadden een petitie getekend om hem hier te laten interneren. Niet dat hij agressief was. Ze vonden hem een slecht voorbeeld voor hun kinderen.

Er bloeien irissen op de oprijlaan. De olijfbomen voor het gesticht hebben Vincent niet meer gekend. Die van toen sneuvelden tijdens een harde winter.

Honderdvijftig schilderijen maakte hij hier op een jaar tijd. Zou hij, dan, vraagt Louise zich af, toch niet een beetje gelukkig zijn geweest? Hij schilderde de mistral zo goed als de landschappen.

Verderop het Romeinse kuuroord. Stenen zonder orde, paleizen voor een hagedis. Daarachter de alpilles, wit en puntig in een lucht waarvan je het indigo haast kan zien. De cicaden krijsen oorverdovend. Dit zinderen. De blakerende zon. En dan die lichtgeraakte zenuwen.