Dialogue interieur

- (Louise tegen zichzelf) En? Hoeveel zijn het er?
- (Telt) 26 (Kijkt wat bedremmeld)
- 26?
- (knikt)
- Dat is amper de helft van hoeveel we er wilden schrijven
- (knikt)
- 50 vakantiesnapshots schrijven gedurende de zomermaanden, dat was toch de bedoeling niet?
- (Knikt) We waren nochtans goed gestart.
- Dat wel, ja, dat wel. En we hebben nog een hoop ideeën.
- Nog een boekje vol
- Wat is er dan fout gelopen?
- Of net goed?
- Hoe bedoel je?
- Ik bedoel: toen we er aan begonnen wilden we overal zijn behalve waar we waren. Dus begonnen we over overal te schrijven.
- En toen?
- En toen was het vakantie en vonden we het heel erg ok waar we waren. En de ideeën waren er nog wel, maar de noodzaak was weg.
- Oh. Om te schrijven?
- Om over elders te schrijven.
- Zo. En wat doen we nu met Wonderland. Sluiten?
- Laten we doen zoals mensen doen met een tweede verblijfplaats.
- Ik heb altijd gedroomd van een tweede verblijfplaats, liefst ergens in het zuiden…
- Precies, wat we doen is: we sluiten het hier af en we leggen de sleutel onder de deurmat.
- ?
- En wie wil mag hier gerust een kijkje komen nemen.
- Dat mag ja. En wij?
- Wij gaan gewoon naar huis.
- Naar ons huis?
- Naar ons huis onder de toren.