Zonder Kostas en Apostolis hadden Louise en Victoria nooit van Tsambika Beach geweten. En ze waren er ook niet geraakt. Je hebt namelijk een sterke auto nodig om naar Tsambika beach te rijden. Over de putten en bulten. De scherpe stenen. Het ruige onkruid. De helling af. Het mulle zand in.
Gelig verschijnt het in de straal van de koplampen.
Niemand die hier ’s nachts komt. Geen kleedhokjes of toiletten, geen drankkraampjes. Alleen het donkere silhouet van de rotsen die het strand omarmen. Alleen de zee. Alleen het rustige rollen van de golven. Louise kleedt zich uit in de warme stilte. Stapt voorzichtig over het zand. Rent gillend met de anderen het water in. Zwijgt weer.
Aan de overkant ligt Afrika. De baai geeft zich traag aan de zee. Louise is al halverwege en het water komt nog maar tot haar middel. Geen mensenlicht, heldere sterren. Zout op haar lippen.
Ze woelt met haar armen door het water en het plankton flitst in miljoenen lichtjes. Vannacht houden ook de sterren een zwempartij.
Gelig verschijnt het in de straal van de koplampen.
Niemand die hier ’s nachts komt. Geen kleedhokjes of toiletten, geen drankkraampjes. Alleen het donkere silhouet van de rotsen die het strand omarmen. Alleen de zee. Alleen het rustige rollen van de golven. Louise kleedt zich uit in de warme stilte. Stapt voorzichtig over het zand. Rent gillend met de anderen het water in. Zwijgt weer.
Aan de overkant ligt Afrika. De baai geeft zich traag aan de zee. Louise is al halverwege en het water komt nog maar tot haar middel. Geen mensenlicht, heldere sterren. Zout op haar lippen.
Ze woelt met haar armen door het water en het plankton flitst in miljoenen lichtjes. Vannacht houden ook de sterren een zwempartij.
1 opmerking:
Een vakantiegevoel overvalt me nu ik voor het eerst op deze blog verzeild ben. Zulke mooie verhalen! Zulke mooie zinnen! 't Is hier fijn vertoeven.
En dat bed and breakfast-idee is helemaal geweldig!
Een reactie posten