Altijd, thuis
Er heerst een microklimaat. Uiteraard, anders zou het onmogelijk Je Favoriete Plek Op Aarde kunnen zijn. Je voelt het zodra je uit de auto stapt, dat zachte nooit klamme warme, en een bries toont je de weg naar boven. Niet dat je begeleid moet worden, want verloren lopen is er onmogelijk, maar nieuwe plekjes vind je elke keer. Verrassingen die alleen maar het gevoel van thuiskomen versterken.
Groen en stil is het er, met bloemen die je mag plukken en in je haar steken, waardoor je het mooiste mens op aarde bent, daar op die plek, en niemand die dat tegenspreekt. Want er wordt van je gehouden. De lucht houdt van je, en het gras want het draagt je, het eten houdt van je, want dat proef je, en je vindt er alleen maar mensen die je graag zien.
De lakens zijn er vers, op Je Favoriete Plek Op Aarde, vers en vaakgewassen, wat het een genot maakt om te gaan slapen en wakker te liggen met het dakraam wijd open. En dan groei je, dat voel je. Met elke keer dat je inademt weet je dat je jij mag zijn, en dat hier, hier op deze plek, dat gevoel alleen maar groter wordt. En altijd, altijd die bries.
Er heerst een microklimaat. Uiteraard, anders zou het onmogelijk Je Favoriete Plek Op Aarde kunnen zijn. Je voelt het zodra je uit de auto stapt, dat zachte nooit klamme warme, en een bries toont je de weg naar boven. Niet dat je begeleid moet worden, want verloren lopen is er onmogelijk, maar nieuwe plekjes vind je elke keer. Verrassingen die alleen maar het gevoel van thuiskomen versterken.
Groen en stil is het er, met bloemen die je mag plukken en in je haar steken, waardoor je het mooiste mens op aarde bent, daar op die plek, en niemand die dat tegenspreekt. Want er wordt van je gehouden. De lucht houdt van je, en het gras want het draagt je, het eten houdt van je, want dat proef je, en je vindt er alleen maar mensen die je graag zien.
De lakens zijn er vers, op Je Favoriete Plek Op Aarde, vers en vaakgewassen, wat het een genot maakt om te gaan slapen en wakker te liggen met het dakraam wijd open. En dan groei je, dat voel je. Met elke keer dat je inademt weet je dat je jij mag zijn, en dat hier, hier op deze plek, dat gevoel alleen maar groter wordt. En altijd, altijd die bries.
Dit weekend is Flora Fleempaard te gast in Louises Wonderland. De tekst hierboven is haar bijdrage, of wat dacht u?
1 opmerking:
Een ode aan je eigen thuis. Mooi, Florafleempaard.
Een reactie posten