Onder de Pont Neuf

Hoezeer de geschiedenis hier in dikke lagen ligt opgetast, bedenkt Louise. Ze voedert stukjes van haar baguette aan wat mussen die steeds baldadiger worden, ze zitten al op de haag vlakbij. Onder de Pont-Neuf wachten de Vedettes-de-Paris op nieuwe passagiers. Op de banken in de schaduw nemen Parisiens hun lunchpauze. Daar hebben er twee een afspraakje, daar heeft een man zijn gezicht bedekt met een krant. En daar, op die plek, werd op 18 maart 1314 Jacques de Molay op de brandstapel gezet. Ooit las Louise hoe de grootmeester van de tempeliers tijdens het proces zijn kleed uittrok, om te tonen dat hij levend was gevild. Dan doet een mens al eens een bekentenis. Dan zegt een mens al eens dat hij gespuwd heeft –ja, gespuwd, en drie keer nog wel– op het kruis. Hier dus, waar nu de mussen trippelen, laaiden toen de vlammen op.
De Pont Neuf, overigens, is de oudste brug van Parijs. Op het uiterste puntje van dit eiland staat toepasselijk een treurwilg. Hemingway kwam hier vissen.